અખંડાનંદ મે-૨૦૧૫ * * * મીનાક્ષી ચંદારાણા
શારદા! ટાઢકભર્યા ખોળે સમાવે છે મને!
આકરા પરિબળ, ભલા! ક્યાં ઓછું તાવે છે મને!
સોરવાવે જેમ લયલેલૂંબ છાકમછોળમાં,
રાનમાં ભાષા, ભીના મિસરા ધરાવે છે મને
લોળલીલા લાલિમા લખતી હશે કંઈ લોહીમાં!
લેખણે લીલી લીલમવરણું લખાવે છે મને!
આકલન-વિકલનની કળ-કૂંચી દઈ, હે કળાપ્રદા!
તું અકળ સાથે કળામય સંકળાવે છે મને!
તું જ મારું મૌન-ઘન ઘાટ્ટું કરે, હે ભારતી!
સાધિકારે શબ્દમાં તું સંચરાવે છે મને!
હંસવાહિની! સહજ લઈ જાય અ-ક્ષર લોકમાં,
અક્ષરોના દિગ્દિગંતોમાં ઘુમાવે છે મને!
તું જ ભાષાંતર મલયના સ્પર્શના દે નિત નૂતન!
માત શુભવાણી! તું લયમય સરસરાવે છે મને!
કેવડી કિરપા કીધી છે સુવાસિની! મારી ઉપર,
કેવડાં ફૂલોની સંગે મઘમઘાવે છે મને!
અક્ષમાલાઅક્ષરાકારાક્ષરાક્ષરફલપ્રદા!
શબ્દ-ક્ષિપ્રાના કિનારે લાંગરાવે છે મને!
વ્યક્ત ગાયત્રી થતી સંસ્કૃતવરણા છંદમાં,
‘ને વળી ગુર્જરગિરામાં આછરાવે છે મને!
‘ને વળી અનુગ્રહ વિશેષે મા! કિધો છે એટલો!
ગુણ જ્યાં-જ્યાં જોઉં ત્યાં સાદર નમાવે છે મને!
************************************
સાયુજ્ય 
Posted by Pancham Shukla on ઓગસ્ટ 11, 2015 at 9:12 પી એમ(pm)
વાહ.